Επιδείνωση του κοινωνικού προβλήματος της τοξικοεξάρτησης στη χώρα μας λόγω της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης εκτιμούν οι αρμόδιοι του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) πως θα υπάρξει, ενώ παράλληλα επισημαίνουν την αναγκαιότητα λήψης μέτρων για τη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος. Όπως επισημάνθηκε σε ημερίδα με θέμα «Ουσιοεξαρτήσεις και υποκατάσταση. Θεραπεία ή συντήρηση;», στη χώρα μας αντί για μέτρα ουσιαστικής βοήθειας προς τους χρήστες και τις οικογένειές τους, οι κυβερνήσεις προωθούν τη διαχείριση του προβλήματος με την πριμοδότηση των προγραμμάτων υποκατάστασης και υποχρηματοδοτούν τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα, των οποίων η αποτελεσματικότητα είναι αποδεδειγμένη, ενώ πλήρως υποσκελισμένη είναι η ανάπτυξη προγραμμάτων πρόληψης. «Η χρήση ναρκωτικών είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που παίρνει επιδημικές διαστάσεις» επισήμανε στη διάρκεια της ημερίδας ο πρόεδρος του ΕΣΥΝ, Ηλίας Μιχαλαρέας, τονίζοντας παράλληλα ότι η υποκατάσταση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί θεραπεία. Η χρήση υποκατάστατων είναι αναγκαία σε βαθμό υψηλών προδιαγραφών και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη θεραπεία, υπογράμμισε ο κ Μιχαλαρέας. Ο αντιπρόεδρος του ΕΣΥΝ, Νίκος Μπουντούρογλου, χαρακτηρίζει τη χρήση υποκατάστατων ναρκωτικών ως «θεσμοθετημένη» εξάρτηση και την παρομοιάζει με τη χορήγηση ούζου σε αλκοολικό εξαρτημένο από το κρασί. «Η πανελλαδική κάλυψη με προγράμματα «υποκατάστασης και συντήρησης» ως μονάδων απεξάρτησης, σύμφωνα με την πρόθεση της πολιτείας, συντηρεί το μύθο πως κανείς δεν απεξαρτείται οριστικά και αφαιρεί στην ουσία από το χρήστη τη μοναδική ευκαιρία του να απεξαρτηθεί μέσω των στεγνών προγραμμάτων», τονίζει ο κ Μπουντούρογλου. Με τα υποκατάστατα οι χρήστες καταδικάζονται σε συντήρηση με εξάρτηση σε μία άλλη ουσία και τη θέση της ηρωίνης παίρνει η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη, επισημαίνει η ΓΓ του ΕΣΥΝ Κατερίνα Παπαγιάννη, υποστηρίζοντας ότι η ουσιαστική θεραπεία των εξαρτημένων μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τα «στεγνά» προγράμματα.